Doğayla içi içe ve dost yaşamak...
Koronalı bu günlerde İnsan, insanın mutlu olmasına izin vermiyor. Mutsuzluğa neden olan ayrımcılığın, bencilliğin, açlığın, doğa katliamının, fotoğrafı her yerde; evde, sokakta, kahvede, yolda, ormanda, dağda, gölde, nehirde… İnsan; Ay’a indi, Mars’a ve Uzay’a araç gönderdi, Mars’a yerleşmenin yollarını arıyor. Dünyanın, doğanın, insanın geleceğini düşünmüyor, umursamıyor… Kendisine sunulan doğal değerleri paylaşmıyor, canlıları yok ediyor, doğayla barışık yaşamıyor… Mutlu olmanın yollarını aramıyor… Oysa mutluluk, basit şeylerden keyif almaktır…Buğrmlerde buram buram kokan bir bardak çayın dumanında hayal kurmaktır… Uçan kuşun kanadına yüklediği hayallerinin peşinden koşmaktır… Bülbülü dinleyip efkârlanmaktır… Cırcır böceğinin şarkılarına eşlik etmektir… Karıncanın taşıdığı ağır yüke ortak olmaktır… Arının çiçek peşinde koşmasına yardım etmektir… Doğayla içi içe ve dost yaşamak, canlıları sevmektir… Toprağı işleyip, sağlıklı ürün almaktır… Yazın sıcağında pınarın gözünden soğuk su içmektir… Rızkını çıkaracağı bir işinin olmasıdır… Alın teriyle kazandığı helal lokmayı evine götürebilmektir… Evinde eşiyle, çocuklarıyla dertleşebilmektir… Çocuklarını okutabilmek, bir iş sahibi olmasını sağlamaktır… Kazandığı helal lokmayı, komşusuyla bölüşmektir… Kimseye muhtaç olmadan sağlıklı yaşayıp, nefes alabilmektir… İnsan gibi yaşamaktır… Yardımlaşmayı, saygıyı, sevgiyi bir kenara bıraktık. “Kuşlar gibi uçmayı, balıklar gibi yüzmeyi öğrendik, kardeşçe yaşamayı unuttuk.” Bir kısmımız para istifledi. İstiflemeye devam ediyor. Hiç ölmeyecekmiş gibi gözünü hırsı bürüdü, kefenin cebinin olmadığını unuttu… Bir kısmımız yapılan haksızlık karşısında sesini çıkarmadı, ezilenden, doğadan, doğadaki canlılardan yana olmadı, ikbal uğruna ezenin yanında yer aldı… Birinin karnı açken, diğerleri tok yattı. Tok, açın halinden anlamadı… Para uğruna insanlığından vazgeçti… Doğa, insan olduğumuzu, kendisiyle ve diğer canlılarla dost olmamız ve bir arada yaşamamız gerektiğini her fırsatta hatırlattı… Sellerle, kuraklıkla, susuzlukla, sıcakla, depremle, göremediğimiz, bilmediğimiz virüs, bakteri ve mikropların neden olduğu salgınlarla hatırlattı. Hatırlatmaya devam ediyor… “Benimle dost olmaz; havamı, suyumu, toprağımı kirletir, canlıları öldürmeye devam ederseniz; aç bırakırım, soyunuzu kuruturum .” Diyor. Çok geç olmadan, insan olduğumuzu tekrar hatırlayalım. Mutlu olmak için kendimizle ve doğayla barışalım, birlikte kardeşçe yaşayalım, insana bu yakışır…
Bu günlerde doğayla içi içe ve dostça yaşamayı unuttuk.
Herkese iyi hafta sonları.