Çevreyi kalbimiz gibi korumalıyız!

Uzun bir süre pencereden dışarı baktım ve makaleme nasıl başlayacağımı düşündüm, ilk önce insanlığımızın ekonomik ilerlemesini doğa pahasına sunup, ekolojik bir felakete yol açmasını mı yoksa sadece bir çevre sorunu üzerinde mi düşüneceğimi düşündüm.
Oradan yeni bir ikilem çıkıyor: Hangi çevre sorunu daha önemli? Neden çevrenin yok olmasına izin veriyoruz? Kendimize bile zarar verecek kadar duygusuz muyuz? Biz de bu doğanın ve gezegenin bir parçası değil miyiz? En güzele savaş açmadık mı, yoksa bizden daha iyi biri veya bir şeyin olmasına dayanamıyor muyuz?! Daha sonra, insanların aktif aktiviteleriyle evleri Dünya'ya ve doğasına ne yaptıklarını fark edip etmediklerini merak ettim.
Bilim ve teknolojide olağanüstü ilerlemelerin olduğu bir zamanda yaşıyoruz.
Aktif faaliyeti ve yaşam biçimiyle insanlık yavaş yavaş Dünya'yı yok ediyor, ancak en çok etkilenen, dünyanın güzel ve görkemli doğası. Sanırım hayatın anahtarını sıcacık koynunda saklayan bir peri masalı büyücüsü gibi. Güzel doğa ne büyük zevk veriyor, karşısında hayran kalıyorum ve tapıyorum, ama aramızdaki herkes buna dikkat etmiyor! Manzarasından zevk alan ve onu paletlerinde somutlaştıran şairler ve sanatçılar için bir ilham kaynağıdır, ancak insan faaliyetleri onu yıkımla tehdit eder.
Bugün 21. yüzyılda insan ve doğa arasındaki ekolojik uyum sorunu en önemli sorunlardan biridir. Binlerce yıl boyunca insanlar temiz su içtiler ve temiz hava soludular. Ama sonra bilimsel ve teknik devrim geldi ve ekoloji hızla bozulmaya başladı. Ne yazık ki, bu süreç durmuyor, ancak daha da yoğunlaşıyor: zaten büyük şehirlerde insanlar gazlı bez bandajları ve solunum cihazları takıyor. Giderek daha sık, dünyadaki çocuklarımızın ve torunlarımızın yakında yaşayamayacağı ve olamayacağı gerçeğini düşünüyorum. Böylece geleceğin bizi beklediğini anlamak için geriye dönüp baktık.
"En zor şey kendimizi yargılamaktır. Başkalarını yargılamak çok daha zordur." Aslında, ekoloji meselelerinde herkes kendi içine bakmalı ve gezegenimizi eski haline getirmek için ne yapabileceklerine karar vermelidir.
Bana göre temel çevre sorunlarından biri, sadece sanayi işletmelerinden değil, evsel atıklardan kaynaklanan su, hava ve toprak kirliliği sorunudur. Bu sorunun çözümü şu şekilde olabilir: Plastik kapları kağıtla değiştirerek evsel ve endüstriyel atık miktarını azaltmak ya da plastikten beslenen bakterilerin yok edilmesi konusunda araştırmalar yapmak gerekiyor.
Kirlilik sorununa önemli bir çözüm de atık su arıtımıdır. İnsan faaliyetinin çeşitli endüstrilerini sağlamak için yılda milyarlarca metreküp su tüketilir ve modern su arıtma tesisleri doğal bir şekilde temizlenmesine izin verir.
Toprağı korumak ve eski haline getirmek, yerlerin odağında yeni ormanların boşaltılmasını gerçekleştirmek ve araziyi kurutmak, erozyondan korumak için önlemler almak gerekiyor. Tabii ki, çevre sorunlarına entegre bir yaklaşım. Toplumun her alanına yönelik uzun vadeli ve planlı etkinlikleri içermelidir. Bugün insanlık, verdiği ciddi hasara rağmen, doğayı orijinal haline döndürmek için her türlü şansa sahiptir. Bu nedenle yazınızı şu sözlerle bitirmek istiyorum:
Neslinin tükenmesinden korunmaya
Anlamak için bir kurala ihtiyacımız var
Çevreyi korumalıyız!