E-ATIKLAR TEHLİKESİ

Dolabınızda bulunan ve bir daha neredeyse hiç kullanmayacağınız eski aletlerin maliyetini hiç merak
ettiniz mi? Ya da çöpe atarsanız onlara ne olur?
Bugün e-atıklara ve bu tür mülklerle ilgili alışkanlıklarımızı nasıl değiştirebileceğimize daha fazla dikkat edeceğiz. Eski elektroniği gerçekten atık olarak ele almamız gerekiyor mu ve değerli bir kaynak haline gelebilir mi?
İŞTE ELEKTRONİK ATIK GERÇEKTEN NEDİR:
Artık kullanılmayan elektrikle çalışan herhangi bir cihaz elektronik atık olarak kabul edilir. Bu grup şunları içerir:
Buzdolapları ve klimalar gibi soğutma ekipmanları;
Ekranlar - TV'ler, monitörler, dizüstü bilgisayarlar;
Lambalar;
Büyük ev aletleri - bulaşık makineleri, sobalar, çamaşır makineleri;
Küçük ev aletleri - kameralar, elektrikli süpürgeler, saç kurutma makineleri;
Yönlendiriciler, bilgisayarlar ve tabii ki telefonlar ve tabletler.
ELEKTRONİK ATIK UYGUN ŞEKİLDE GERİ DÖNÜŞÜMÜ YAPILMAZSA NE KADAR ZARARLIDIR?
Deri teması ve solunması yoluyla sağlık üzerinde olumsuz etkiler açısından yüksek risk altındadırlar.
Ancak zamanla, lokalize kirliliği, kirleticilerin duman, toz, içme suyu ve yiyecek yoluyla göçü takip eder.
E-atıkların yakılmasıyla açığa çıkan dioksinler, aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok sağlık sorununa katkıda bulunur: farklı kanser türleri,cilde, akciğerlere, kalbe ve diğer organlara zarar;
üreme sorunları,gelişimsel hastalıklar,bağışıklık sistemine zarar .
Ve elbette, elektronik cihazların uygunsuz şekilde elden çıkarılmasından muzdarip olanlar sadece insanlar değil. Doğa da yüksek risk altındadır. E-atık ile kirlenmiş rezervuarlar, birçok su organizmasının davranışı, fizyolojisi, metabolizması, gelişimi ve büyümesi üzerinde zararlı etkilere neden olma potansiyeline sahiptir.
E-atık, altın, gümüş, bakır, platin ve paladyum gibi değerli metaller içerir, ancak geri dönüştürülebilir plastiklerin yanı sıra demir ve alüminyum gibi değerli malzemeleri de kullanır. İnanmayabilirsiniz ama bir ton akıllı telefon, bir ton altın cevherinden 100 kat daha fazla altın içeriyor.
Döngüsel bir ekonomide elektronik cihazların tüm yaşam döngüsünü değiştirmek için hükümetleri, üreticileri ve tüketicileri içeren sistematik bir yaklaşım benimsememiz gerekiyor.
Ulusal e-atık politikaları ve mevzuatı, kamusal ve özel alanlarda e-atık ile ilgili paydaş eylemlerinin yönetimi için standartlar ve kontroller belirledikleri için önemli bir rol oynamaktadır. Ayrıca, bu politikalar ve mevzuat, işleyen ve adil bir ekonomik model oluşturmalı ve sürdürmelidir.
Temel fikir, üreticilerin kullanım sonrası aşamadan sorumlu olmasıdır.
Hükümetlerin çabaları aşağıdaki stratejilerin uygulanmasına odaklanmalıdır:
Üreticiler, ürünlerinin çevresel tasarımını ve ürünlerinin çevresel performansını iyileştirmeye teşvik edilmelidir.
Ürünler yüksek derecede kullanım sağlamalıdır.
Malzemeler verimli ve ekolojik toplama, işleme, yeniden kullanım ve geri dönüşüm yoluyla
saklanmalıdır.
Üreticilerin cihazların kullanımından sonraki aşamadan sorumlu olması gerektiği tezinin arkasındaki temel neden, çevresel etkilerin çoğunun tasarım aşamasında önceden belirlenmiş olmasıdır.