Hepimizin evim dediği yer ( Gezegenimiz )

Dünyanın artan nüfusundan kaynaklanan sürekli artan kaynak ihtiyacı, biyolojik çeşitlilik üzerinde muazzam bir baskı oluşturmakta ve insanlığın gelecekteki güvenliğini, sağlığını ve refahını tehdit etmektedir. Gezegenimiz üzerindeki çevresel baskıyı azaltırsak, evimizi sadece kendimiz için değil, her şeyden önce gelecek nesiller için kurtaracağız.

Gezegen bizim evimiz ve gidecek başka kimsemiz yok - bu yüzden ona bakmak ve kaynaklarını akıllıca kullanmak bizim görevimiz. Herkes için yiyecek, su ve enerji. Bu gerçeği görmezden gelmek insanlık için çok büyük sonuçlar doğuracaktır. Gezegenin sağlığını eski haline getirebiliriz, ancak yalnızca bozulmasının temel nedenleri üzerinde çalışırsak - artan kirlilik ve aşırı tüketim. Su, mikronlarla ölçülen en küçük organizmalardan 30 metre uzunluğa ve 600 ton ağırlığa ulaşan mavi balinalara kadar milyonlarca türe ev sahipliği yapar. Her yıl okyanusların derinliklerinde yeni türler keşfediliyor. Ek olarak, okyanuslar ve denizler gezegenin ikliminde önemli bir rol oynar: en büyük karbon tuzaklarıdır ve atmosferden karbondioksit yakalarlar. Okyanus akıntıları, farklı bölgelerin ısınmasına ve soğumasına katkıda bulunarak onları daha yaşanabilir hale getirir. Ilık denizlerden buharlaşan su, tüm gezegende karada yaşam koşulları sağlayan yağmur ve kar kaynağıdır. Dünyanın bize ve eylemlerimize ihtiyacı var. Gezegeni korumak ve yeniden canlandırmak için her birimizin yapabileceği çok şey var: temizliğe katılmak, ağaç dikmek, ayrı atık toplama, doğayı yangınlardan korumak…

Dünya bizim ortak evimiz - bu yüzden onu korumak için yaptığımız her şey temiz tutmak, kişisel olgunluğumuzun ve kültürel seviyemizin bir işaretidir. Sanki başka bir gezegenimiz varmış gibi yaşıyoruz. Dünyanın üretebileceğinden %50 daha fazla kaynak kullanıyoruz ve eğer davranışlarımızı değiştirmezsek bu rakam hızla artacak. 2030'a kadar iki gezegenin kaynakları bile bize yetmeyecek.

Çevresel kriz, ekonomik sorunların derinleşmesine neden oluyor .

Doğanın insanlara ihtiyacı yoktur. İnsanların doğaya ihtiyacı var. Bu bizim iyi ve misafirperver evimizdir ve içinde büyümek ve yaşamak, güzelliğinin ve cömertliğinin onu incitmeden tadını çıkarmak için yazılı olmayan anlaşmayı bozana kadar öyle kalacaktır. Hepimiz dünyadaki yaşamın ilk kuralını biliyoruz: "Zarar verme!" Hem aramızdaki ilişki hem de gezegenin kendisiyle küresel ilişkimiz için geçerlidir - tüm sakinleri ile ortak evimiz - bitkiler ve hayvanlar ve ayrıca doğal unsurlar ile. Net olmayan ne ve oraya neden geldiniz? İnsan açgözlülüğünü ve ihtişamını ne besler? Ne kadardır?! Bu sorulara cevap vermezsek ve bunu değiştirmezsek yakında burada bize yer kalmayacak. Gezegen buna izin vermeyecek. Böyle misafirleri evinizde tutar mısınız?!