Deniz salyası

Müsilaj, biyolojik ve kimyasal birçok koşulun bir araya gelmesiyle oluşan, fitoplankton olarak adlandırılan bitkisel canlıların aşırı çoğalması, deniz sıcaklığının yükselmesi ve buna bağlı olarak bakteriyel aktivitelerin artmasıyla oluşan sümüksü, yapışkan bir yapı .

Deniz kirliliği  :  kirleticiler, nedenleri, sonuçları ….

Plastikler, deniz alanının metrekaresi başına 5,1 mg plastik polimer konsantrasyonuyla denizlerdeki ana kirleticidir. Güneş radyasyonu ile parçalanırlar ve dioksinler gibi toksik maddeleri suya bırakırlar. Denizlerdeki kirleticilerin bir diğer grubu, esas olarak gübreler ve pestisitleri (herbisitler, insektisitler ve diğerleri) içeren zirai kimyasallardır. Bu bileşikler, ekin alanlarından sulama ve yağmur yoluyla yüzey akışından elde edilen kalıntılardan gelir. Deterjan ve Kimyasal temizleyiciler. Bu kirleticiler hem evsel hem de endüstriyel kanalizasyon yoluyla denizlere ulaşır. Deterjanlar, gresi çözme yetenekleri nedeniyle temizlik için kullanılır ve bu da onları deniz yaşamı için tehlikeli kirleticiler haline getirir. Sıvı yağlar ve katı yağlar . Arıtılmamış kentsel ve endüstriyel atık sulardan denize ulaşırlar ve suda çözünmüş oksijeni azaltarak bir yüzey kaplaması oluşturarak gaz değişimini engellerler. Bunun nedeni, sudan daha düşük yoğunluğa sahip maddeler olmaları ve hidrofobik olmaları (su ile karışmamaları) ve dolayısıyla yüzebilmeleridir. Organik atık. İnsan ve hayvan dışkıları, kentsel kanalizasyonlardan ve hayvan çiftliklerinden gelen başlıca kirletici organik atıklardır. Bu atıklar sadece ötrofikasyon süreçlerine katkıda bulunmazlar, aynı zamanda suda hastalık yapan mikroorganizmaları da içerirler. Petrol ve yan ürünleri. Ham petrol ve türevleri, ekosistemler üzerindeki olumsuz etkileri ve ortadan kaldırılmasının zorluğu nedeniyle oldukça sorunlu deniz kirleticileridir. Sudan daha az yoğundur, bu nedenle deniz kuşlarının tüylerine ve diğer hayvanların vücutlarına yapışmanın yanı sıra suyun oksijenlenmesini etkileyen yüzey katmanları oluşturur. Ağır metaller .Deniz kirleticilerinin en geniş gruplarından biri ve aynı zamanda toksisiteleri nedeniyle en büyük etkiye sahip olan ağır metallerdir. Çeşitli kaynaklardan denize ulaşabilen ağır metaller olarak kabul edilen 50'den fazla element vardır. Bunlar, kömür ve petrol gibi fosil yakıtların yanı sıra madencilik, metal işleme ve elektronik kullanımını içerir. Cıva, kadmiyum, arsenik ve kurşun gibi ağır metallerdeki en yaygın kirleticilerden biridir. Deniz kirliliğinin ana yolları nehirler ve her türlü atığı taşıyan atık sulardır. Bu atık, arıtılmamış kentsel ve endüstriyel atık suların yanı sıra tarımsal atıkları da içerir. Farklı endüstriler, uygun şekilde işlenmezlerse denizde son bulabilecek çok çeşitli atıklar üretirler. Elektronik, metal işleme ve termoelektrik endüstrileri de olsa, tekstil ve kimya endüstrileri en kirletici atık su üreten endüstrilerdir. Asit yağmuru. Azot oksitler, kükürt dioksit ve CO2 gibi yakıt gazlarının emisyonları atmosferi kirletir. Bu gazlar daha sonra su buharı ile reaksiyona girerek nitrik, sülfürik ve karbonik gibi asitleri oluşturur, bunlar yağmurla çökerek denize ulaşır ve suyu asitleştirir. Tarım kalıntıları. Modern tarımda büyük miktarlarda inorganik kimyasallar gübre ve böcek ilacı şeklinde kullanılmaktadır. Bu ürünlerin çoğu yıkanır (süzülür) ve sonunda yüzey sularından denize taşınır. Bir kez orada, birçok pestisit canlı organizmalar üzerinde doğrudan toksik etkiye sahiptir, ancak aynı zamanda nitrat ve fosfat da sağlarlar. Deniz kirliliği sorununu çözmenin ilk unsuru, soruna ilişkin kamu bilincini geliştirmektir. Bu, kirlilik içeren alışkanlıklarda bireysel değişiklikleri teşvik etmeyi ve hükümetlerin gerekli önlemleri alması için büyük bir toplumsal baskı oluşturmayı mümkün kılar.. Günümüzde Marmara denizini tehdit eden Deniz salyası için Bilim ,Sanayi ve Teknoloji el ele verip bu felaketin üzerinden gelmeliyiz.