Doğa İçin Ne Yapabilirim?

Doğanın bizim sürekli korumamıza ve korumamıza ihtiyacı var. İnsanlık, ormansızlaşmanın, su kirliliğinin, hayvanların yok edilmesinin doğanın ölümüne yol açtığını düşünmüyor. Doğa cömerttir ve tüm güzelliği asla kelimelerle tarif edilemez. Ama düşünürseniz, bir çocuğun kopardığı her çiçek, ne kadar küçük olursa olsun, doğal kaynakların, gücün ve güzelliğin tükenmesine neden olur. Ama insan bunun farkında değil. Her birimiz, kendi çıkarlarımızı her şeyin üstünde tutarak, mantıksız bir egoist gibi davranırız. Teknolojik ilerleme, insanlığı amansız bir şekilde küresel bir ekolojik felakete doğru çekiyor. Sonuçlarını düşünmeden insan nehirlerin yönünü değiştirir, onları kimyasal atıklarla kirletir, denizlere ve okyanuslara tonlarca zehirli kimyasal atar, okyanus sularının yüzeyini hektarlarca petrol sızıntısıyla kaplar. Ama nihayetinde su, tüm canlıların yaşam kaynağıdır. Bu gezegende yaşamı doğuran sudur ve susuz yaşamın varlığını düşünmek bile düşünülemez! İnsan susuz birkaç gün bile yaşayamaz, hiçbir bitki ya da hayvan bu canlandırıcı ve hatta “büyülü” nemsiz yaşayamaz.
Dünyanın kurtuluşu insan kalbinde, insanın düşünme gücünde, insanın alçakgönüllülüğünde ve insan sorumluluğundadır. Hâlâ yıkıcı olana boyun eğiyoruz ve insanın yaratılışın zirvesi olduğuna, onun bir parçası olmadığına boş yere inanıyoruz… Ahlakı siyasetin, bilimin ve ekonominin önüne nasıl koyacağımızı hâlâ bilmiyoruz. Tüm faaliyetlerin - eğer ahlaki olacaklarsa - tek ortak direğinin sorumluluk olduğunu henüz anlamış değiliz. Sorumluluk, meta ailemden, ülkemden, şirketimden, başarımdan daha yüksek bir şeydir. "Çevre" denilince akla ilk olarak ne geliyor? Barometre, iklim değişikliği, kentsel kirlilik, doğanın korunması, petrol sızıntıları, endüstriyel kazalar, depremler, sel ve diğer doğal afetler gibi insan kaynaklı afetler ve doğal kaynakların tükenmesi gibi konuları içeren cevaplar sağlar. Gezegenimiz, birlikte refahımızı tehdit eden çevre ve iklim alanında benzeri görülmemiş zorluklarla karşı karşıya. Ancak, kararlı adımlar atmak için çok geç değil. Görev zor görünebilir, ancak yine de bazı olumsuz eğilimleri tersine çevirme, hasarı en aza indirmek için uyum sağlama, temel ekosistemleri restore etme ve elimizdekiler için çok daha güçlü koruma sağlama fırsatımız var. Kalıcı sürdürülebilirliği sağlamak için çevreye, iklime, ekonomiye ve topluma ortak bir bütünün ayrılmaz parçaları olarak yaklaşmamız gerekiyor. Kendimizi nasıl ifade edersek edelim - "yaşadığımız yeni koşullar" veya "birçok kriz" - gerçekler açıktır. Dünyanın iklimi değişiyor ve bu değişiklikler insan yapımı. Ekonomilerimizin fosil yakıtlara bağımlılığı, küresel arazi kullanımı ve ormansızlaşma uygulamaları, atmosferdeki sera gazı konsantrasyonlarının artmasına ve dolayısıyla küresel iklim değişikliğine yol açmaktadır. İklim değişikliğinin tüm insanları ve Türkiye de dahil olmak üzere gezegenimizin tüm kısımlarını etkilediği de açıktır. Bazı topluluklar yoğun ısı dalgaları ve kuraklıklardan zarar görebilirken, diğerleri daha sık ve daha güçlü fırtınalarla karşı karşıya kalabilir. İnsanlar, doğa ve ekonomi iklim değişikliğinden etkileniyor. 21. yüzyıla aynı zamanda ekonomik ve finansal bir kriz damgasını vurdu. Araştırmalar, tüketim ve üretim sistemlerimizin sürdürülemez olduğunu doğruluyor. Doğrusal ekonomik model - hammaddelerin kullanılan, tüketilen ve daha sonra atılan mallara dönüştürülmesi - sadece kirlilik ve atık birikimine değil, aynı zamanda doğal kaynaklar için küresel rekabete de yol açar. Son 40 yılda Avrupa, hava kirliliği ve su kirliliği gibi belirli sorunların üstesinden gelmek için politikalar uygulamaya koydu. Bu politikalardan bazıları dikkate değer sonuçlara yol açmıştır. Avrupalılar daha temiz havanın ve daha temiz banyo suyunun tadını çıkarıyor. Evsel atıkların çoğu geri dönüştürülür. Giderek daha fazla kara ve deniz alanı korunmaktadır. Avrupa Birliği, 1990 seviyelerine kıyasla sera gazı emisyonlarını azaltıyor. Artık sorumluluk almamız ve bu değişimi hızlandırmamız gerekiyor.