DOĞA İNSAN VE TOPLUM

Bugün çevrenin bozulmasının sebebini ararken kendimize nasıl zarar verdiğimizi fark etmiyoruz. Hepimiz bu konudaki düşüncelerimizi değiştirirsek, tutum ve davranışlarımızı değiştirirsek, inanıyorum ki doğa eskisi gibi, cennetten bir köşe olacaktır. Ancak şimdilik, insan ve doğa evrensel bir çatışma içindedir. Kanaatimce, ülkedeki kanunlardan herhangi biri değişirse - en azından doğanın korunmasına yönelik sorunların çoğu çözüm bulur. Ben de doğayı korursak bir şekilde kendimizi korumuş olacağımızı düşünüyorum ama sadece bizi değil çocuklarımızı bile çünkü hepimiz doğanın bir parçasıyız. Bizi o yarattı, onun sayesinde var olduk ve o bizim annemiz gibi görünüyor ama biz bu kadar kötü bir tavır sergiledikten sonra sanki annemize (doğaya) sırt çevirip ona karşı işliyoruz. Ve onu korumaya çalışmak yerine, eylemlerimizle onu tam anlamıyla yok ediyoruz. İnsanlar "Damla damla girdap olur" dediler. Bugün doğaya çöp atsam ve attıktan sonra kendime bir şey olmaz dersem, başkaları da bana aynı şeyi söyler. Sonra bu insanların her biri çöplerini doğaya daha çok atacak ve en vahşisi de bunu yanlış bir şey yapmıyorlar düşüncesiyle yapacaklar. Son olarak, güzel ormanımızın yerinde insan anlamsızlığının bir yaratığı olan bir çöplük oluştuktan sonra - bir doğa yaratığı, herkes bunun için bazı nedenler arıyor ve nedenleri kendi içinde aramıyor. Ancak bu fenomen her gün görülüyor. Sen de görüyorsun. Ve eğer düşünürsek - çocuklarımıza ne bırakacağız?
Onları sağlıklı tutan ve onları gülümseten ve dışarı çıkaran bir doğa ya da onları sadece hasta eden ve bakışlarıyla iten bir doğa. Bence insanlığın aklını başına toplamasının ve tüm bunların sona ermesi gerektiğini anlamasının zamanı geldi. Doğanın ve ormanların kirlenmesi, küresel bir tepki gerektiren küresel bir sorundur. Doğayı koruma en az bir hafta içinde çözülebilir, ancak zor olan şey şu ki, dünyadaki tüm insanlar bunu birlikte çözmek zorundayız. İnsanlar bu konuda bir şeyler yapmaya karar verirlerse, bırakın tüm evreni, bu dünyada onları durdurabilecek hiçbir güç olmayacaktır.
Ormanların ve genel olarak çevrenin korunması için okullardaki girişimlerle katkıda bulunabiliriz. Bence bir çocuktan insana doğayı korumayı öğretirse, gelecekte de onu koruyacaktır. Doğayı korumamaları çocukların suçu değil, onu korumak için yetiştirilselerdi, gezegenin ve ormanların kirlenmesi bu kadar büyük olmazdı. Bana doğayı ve içindeki her şeyi korumayı öğreten bir ailede büyüdüğüm için mutluyum. Ne yazık ki çocukların çoğunun benimki gibi aileleri yok. İşte okul temelli girişimlerin hem çocukların zihniyetlerinde hem de tutumlarında büyük bir fark yaratabileceğine inanmamın bir başka nedeni daha.
Kirliliğin sonuçlarının ne olabileceği söylenseydi, eminim doğayı korurlar ve ona karşı bir şey yapmazlardı. Ve şimdi, bunu okurken, bu dünyanın bir yerinde, hatta kendi şehrinizde - birileri, yürümeyi sevdiğiniz en sevdiğiniz ormanı, hatta sizi pozitif enerjiyle dolduran parkı veya bir şekilde hoşunuza giden bir köşeyi kirletiyor olabilir. Bir yansıma niteliğindeki bu makalem aracılığıyla, sadece birçok insanı çevre üzerindeki etkileri hakkında düşündürmekle kalmıyor, aynı zamanda onları ambalajı olan bir şey satın aldıklarında - o ambalajı atmadan önce, onları teşvik etmek istiyorum. çöp kutusuna benzemiyor, en azından bir çöplükte mi yoksa çevresinde mi yaşamak isteyip istemediklerini biraz düşünün. Ve oradan tekrar geçmek ve arkadaşlarına attıkları yerin katkıda bulundukları çöplerle dolu olduğunu söylememek isterler miydi? Ya da örneğin küçük, çok sıradan ve önemsiz bir böceğin yerine konulması bile insanlar için hiçbir şey ifade etmezken doğa için çok önemlidir. Yok olması doğadaki ve hayvanlar alemindeki bütün bir besin zincirini kapatacak ve ondan sonra diğer hayvanlar istemsizce yokluğundan yok olacaklardı. Ancak, bir başkasının hatası nedeniyle yok olmak veya bir çöplükte yaşamak istemez. İnsanlar da bunu isterdi. Belki senin de istediğin budur. Doğayı hepimiz yeşilliği ve güzelliğiyle severiz ama korunmasına katkı sağlamazsak bu güzellik bizi uzun süre memnun etmeye devam edemez. Hepimiz dışarıda doğada yürüdüğümüzde kendimizi iyi hissediyoruz ve bunu güneşli bir günde yaptığımızda, doğanın harikalarına yaklaştığımızda kendimizi rahatlamış ve bir boşluğu kendimizden doldurmak gibi hissediyoruz.
Çünkü o gerçekten bizim büyük bir parçamız. Onsuz, sorunları olan günümüz insanları her gün tamamen mutlu ve neşeli olamazlardı. Doğayla ilgili bir şeyler yapılmalı. O insanlarla savaşamaz ama biz sorunlarla savaşabiliriz - bunu her gün kendimiz için yapıyoruz, neden en sevdiğimiz köşe veya en sevdiğimiz hayvan için yapmıyoruz? Gezegenin küresel sorunları hakkında neden endişelenmeliyiz?
Eğer hep birlikte bir şeyler yaparsak ve benim orman ve doğa koruma fikirlerimden herhangi biri hayata geçirilirse, hepimiz şimdikinden çok daha mutlu olacağız. İnanıyorum! Bugün yazdığım her şey en az bir kişinin doğa üzerindeki etkileri hakkında düşünmesine yardımcı olursa mutlu olurum. Bu sadece doğanın kendisi için, orman için, dünya için değil, benim için de çok olacak.